نکته ای که همواره به آن اشاره کرده ام و یکی از مهترین دلایل علاقه ام به نسل هشتم، نسخه های ریمیک و ریمستری است که هر روز شامل عرضه ی آن ها هستیم. هر نسل عناوینی را تجربه کرده ایم که همه مان آرزو داشتیم تا نسخه ی با کیفیت ترشان را روی کنسول های نسل جدید بازی کنیم و بالاخره این اتفاق در نسل هشتم افتاد. بسیاری از شرکت های بزرگ بازی های کلاسیک شان را عرضه کردند و قضیه فقط به بازسازی بازی های نسل هشتمی ختم نشد. یکی از شرکت هایی که اخیراً دارد پشت سر هم نسخه های ریمستر شده ی بازی هایش را عرضه می کند، شرکت پرآوازه ی سگا (Sega) است. چندین سال پیش سگا یکی از مهمترین اسامی صنعت بازی بود. هم کنسول بازی خودش را داشت، هم آنقدری بازی خوب به بازار ارائه می کرد که به نوعی سایه ی سنگینش روی دنیای بازی حس می شد. با اینکه این شرکت دیگر آن شکوه سابق را ندارد، اما هیچ وقت قاطی آن شرکت هایی هم نشد که طرفداران‌شان را ناامید می کنند. هنوز هم وقتی نام سگا روی یک بازی است، یعنی باید آن بازی را خرید و با آن وقت گذراند. نکته ای که وجود دارد این است که سگا با سلیقه ی ژاپنی بازی می سازد و هیچ گاه هم این سیاستش را خیلی تغییر نداده است. بخاطر همین کسی که سراغ بازی های این شرکت می رود می داند که با چه چیزی رو به رو خواهد شد. بازی هایی به شدت سرگرم کننده که همیشه این عطش را در مخاطب ایجاد می کنند که قبل از خاموش کردن کنسول، کمی بیشتر آن را ادامه دهند. یکی از فرنچایزهایی که سال های اخیر سگا خیلی روی آن حساب باز کرده و نسخه های زیادی نیز از آن منتشر کرده است، سری Yakuza است. عجیب است که این سری اینقدر کمتر از آن چیزی که لیاقتش را دارد معروف شده (به قول معروف Underrated است)، اما تقریباً هر شماره ای که در سال های اخیر از این سری منتشر شده، در نوع خود یک بازی بسیار سرگرم کننده با داستانی پیچیده و جالب بوده است.

یکی از فرنچایزهایی که سال های اخیر سگا خیلی روی آن حساب باز کرده و نسخه های زیادی نیز از آن منتشر کرده است، سری Yakuza است. عجیب است که این سری اینقدر کمتر از آن چیزی که لیاقتش را دارد معروف شده (به قول معروف Underrated است)، اما تقریباً هر شماره ای که در سال های اخیر از این سری منتشر شده، در نوع خود یک بازی بسیار سرگرم کننده با داستانی پیچیده و جالب بوده است.

شاید یکی از دلایلی که افراد زیادی تا به حال سمت این سری نرفته اند، همان المان «ژاپنی بودن» باشد که به مذاق هر کسی خوش نمی آید. شاید هم به این دلیل باشد که اکثر بازی های این سری، دوبله ی انگلیسی ندارند و برای یک بازی که داستان سنگین و طویلی دارد و میان پرده های چندین دقیقه ای پخش می کند، دوبله به یک زبان بین المللی برای فروش بیشتر ضروری به نظر می رسد. البته علیرغم همه ی این صحبت ها یاکوزا همچنان یکی از بازی های معروف است و پس از Yakuza 6، Yakuza 0 و Yakuza: Kiwami 2 که در سال های اخیر عرضه شدند، این سری روی رادار خیلی ها، از جمله خود من قرار گرفت. اگر با این سری آشنایی ندارید، باید بگویم یاکوزا بیشتر شبیه به سریال های پلیسی عامه ولی بسیار جذاب است که می خواهید ببینید «آخرش چی میشه؟». یاکوزاها تمام خاصیت های یک بازی پلیسی – ماجرایی، از گنگ های مواد مخدر و مافیا گرفته، تا مشت زنی های خیابانی، تعقیب و گریز و شخصیت های احمق پرزور و یا باهوش بزدل را دارد. بازی یا بهتر است بگویم کلکسیونی که امروز به سراغ آن رفته ایم، کلکسیون سه بازی Yakuza 3، Yakuza 4 و Yakuza 5 است که به تازگی و انحصاراً برای کنسول Playstation 4 منتشر شده است. کلکسیونی که شاید برای طرفداران غربی این بازی بسیار ارزشمندتر باشد، زیرا برای اولین بار است که می توانند نسخه ی فیزیکی Yakuza 5 را روی دیسک داشته باشند. در ادامه بررسی کوتاهی بر این کلکسیون خواهیم داشت، پس با من، گیمفا و Yakuza Remastered Collection همراه باشید.

اگر با این سری آشنایی ندارید، باید بگویم یاکوزا بیشتر شبیه به سریال های پلیسی عامه ولی بسیار جذاب است که می خواهید ببینید «آخرش چی میشه؟». یاکوزاها تمام خاصیت های یک بازی پلیسی – ماجرایی، از گنگ های مواد مخدر و مافیا گرفته، تا مشت زنی های خیابانی، تعقیب و گریز و شخصیت های احمق پرزور و یا باهوش بزدل را دارد.

داستان سری یاکوزا به گونه ای است که بین آن ها پیوستگی وجود دارد. این به آن معنا نیست که نمی توانید از هر یک از آن ها به شکل جداگانه و بدون تجربه ی بازی های قبلی لذت ببرید، اما مطمئناً اگر می خواهید خط داستانی را به خوبی متوجه شوید، باید آن ها را به ترتیب خاصی بازی کنید. تا حالا چندین نسخه ی اصلی و فرعی منتشر شده اند، به همین دلیل کسانی که می خواهند تازه این مجموعه را شروع کنند، بهتر است این کلکسیون را نگه دارند برای بعد از بازی کردن عناوین دیگر این سری. در واقع بهترین ترتیبی که می توانید داستان سری را متوجه شوید این ترتیب است: ابتدا نسخه های اول و دوم Yakuza Kiwami را بازی کنید، سپس به سراغ این کلکسیون بروید و به ترتیب نسخه های سوم، چهارم و پنجم را تجربه کنید، و نهایتاً به سراغ Yakuza 0 و پس از آن Yakuza 6 بروید. این ترتیب، باعث می شود وقت زیادی را ذخیره کنید و داستان بازی را هم بهتر متوجه شوید. داستان هایی که بیشتر مربوط به پشت صحنه ی مافیاهای ژاپنی می شوند و درست مانند یک سریال پیش می روند.

در واقع بهترین ترتیبی که می توانید داستان سری را متوجه شوید این ترتیب است: ابتدا نسخه های اول و دوم Yakuza Kiwami را بازی کنید، سپس به سراغ این کلکسیون بروید و به ترتیب نسخه های سوم، چهارم و پنجم را تجربه کنید، و نهایتاً به سراغ Yakuza 0 و پس از آن Yakuza 6 بروید. این ترتیب، باعث می شود وقت زیادی را ذخیره کنید و داستان بازی را هم بهتر متوجه شوید.

داستان های سری Yakuza داستان های خیلی تاثیرگذار و منحصربفردی نیستند، برعکس، اتفاقاً بسیار کلیشه ای و آشنا به نظر می رسند. اما همین کلیشه ها، آنقدری خوب در کنار هم چیده شده اند، که می توانند شما را برای ساعت ها سرگرم کنند. در این کلکسیون زیرنویس های انگلیسی به طور کامل بازبینی، اصلاح و حتی در برخی جاها بازنویسی شده و بعضی از شخصیت ها از نو صداگذاری شده اند. بزرگ ترین نقطه ضعف سری یاکوزا و شاید یکی از دلایلی که این سری خوش ساخت معروف تر از این نمی شود، این است که دوبله ی انگلیسی آن موجود نیست. در نسخه ی ریمسترد انتظار داشتیم این موضوع نیز مورد توجه سازندگان قرار بگیرد ولی این اتفاق نیفتاده است. به خصوص اینکه بازی پر از کات سین و دیالوگ است. برخی از این دیالوگ ها حیاتی هستند و تصمیم هایی که در آخر این مکالمات می گیرید، می توانند روی کل روند بازی اثر بگذراند، به همین دلیل دیدن همه ی این کات سین ها با زبان ژاپنی می توانند خسته کننده باشد. علاوه بر آن، خواندن زیرنویس باعث خواهد شد از خود کات سین ها لذت کافی را نبرید.

دیالوگ های رد و بدل شده بین کاراکتر شما و سایر کاراکترها، بخش مهمی از گیم پلی بازی را تشکیل می دهند. تمام کردن هر سه بازی مجموعه چیزی حدود ۸۰ الی ۹۰ ساعت به طول می انجامد و این را مطمئن باشید که با یک تجربه ی کوتاه طرف نیستید. این در حالی است که فقط بخواهید خط داستانی را دنبال کنید. برای کسانی که می خواهند همه ی مراحل جانبی را هم تجربه کرده و اصطلاحاً بازی را پلات کنند، این زمان به ۲۰۰ الی ۲۱۰ ساعت نیز می رسد. پس می توانید حدس بزنید که با چه بازی طولانی و پر دیالوگی طرف هستید.

دیالوگ های رد و بدل شده بین کاراکتر شما و سایر کاراکترها، بخش مهمی از گیم پلی بازی را تشکیل می دهند. تمام کردن هر سه بازی مجموعه چیزی حدود ۸۰ الی ۹۰ ساعت به طول می انجامد و این را مطمئن باشید که با یک تجربه ی کوتاه طرف نیستید. این در حالی است که فقط بخواهید خط داستانی را دنبال کنید. برای کسانی که می خواهند همه ی مراحل جانبی را هم تجربه کرده و اصطلاحاً بازی را پلات کنند، این زمان به ۲۰۰ الی ۲۱۰ ساعت نیز می رسد. پس می توانید حدس بزنید که با چه بازی طولانی و پر دیالوگی طرف هستید.

اما به جز آن سری Yakuza همواره گیم پلی جذابی نیز به مخاطب خود ارائه داده است. مراحل بازی شامل صحنه های پر تعداد مبارزات تن به تن می شود. سازندگان بازی در هر بازی این مبارزات را کمی بهبود بخشیده اند و اگر هر سه بازی را پشت سر هم تجربه کنید، متوجه این موضوع خواهید شد. بیشتر این مبارزات روی سیستم حمله و ضدحمله بنا شده اند و تن به تن هستند. البته در موارد معدودی از سلاح سرد و گرم نیز استفاده می کنید، اما کلیت مبارزات فیزیکی و تن به تن هستند.

مبارزات بازی جذاب اند، اما در کنار گرافیک و کیفیت بافت محیط و کاراکترها، کمی قدیمی جلوه می کنند.

اگر با این سری آشنایی مختصری داشته باشید، می دانید که تعداد زیادی مینی گیم در جای جای بازی موجود است که اگر خواستید برای مدتی خط داستانی را کنار گذاشته و استراحت کنید، به سراغ این مینی گیم ها بروید. مشکل مینی گیم ها این است که گاهاً آنقدر جذاب هستند که دیگر دلتان نمی آید به مراحل اصلی بازی بازگشته و داستان را دنبال کنید! تعدادی از این مین گیم ها، بازی های قدیمی سگا هستند که می توانید آن ها را روی گیم کیوب ها بازی کنید و تعدادی دیگر هم مربوط به بازی های کازینویی می شوند. مراحل جانبی بازی نیز بسیار پرتعداد و جذاب اند و اکثر آن ها ارزش وقتتان را دارند.

بازی از نظر بصری زیاد تعریفی ندارد. کلاً عناوین یاکوزا، هیچ گاه عناوین پیشرویی در زمینه ی گرافیک نبوده اند و بخاطر داستان جذاب، گیم پلی مهیج و محتوای با ارزش جانبی‌شان به محبوبیت رسیده اند، اما در نسخه ی ریمستر شده، انتظار بیشتری از شرکت سگا داشتیم. قدیمی ترین عنوان این مجموعه، یعنی Yakuza 3 برخی جاها واقعاً قدیمی جلوه می کند و هیچ گونه زیبایی بصری ای ندارد. دو عنوان جدیدتر یعنی Yakuza 4 و Yakuza 5 وضعشان بهتر است، اما کیفیت بافت ها و انیمیشن کاراکترهای بازی می توانست بهتر و نرم تر از این باشد.

اگر با این سری آشنایی مختصری داشته باشید، می دانید که تعداد زیادی مینی گیم در جای جای بازی موجود است که اگر خواستید برای مدتی خط داستانی را کنار گذاشته و استراحت کنید، به سراغ این مینی گیم ها بروید. مشکل مینی گیم ها این است که گاهاً آنقدر جذاب هستند دیگر دلتان نمی آید به مراحل اصلی بازی بازگشته و داستان را دنبال کنید! تعدادی از این مین گیم ها، بازی های قدیمی سگا هستند که می توانید آن ها را روی گیم کیوب ها بازی کنید و تعدادی دیگر هم مربوط به بازی های کازینویی می شوند. مراحل جانبی بازی نیز بسیار پرتعداد و جذاب اند و اکثر آن ها ارزش وقتتان را دارند.

روی هم رفته این را همیشه گفته ام و باز هم می گویم که بازی های سری Yakuza، کمتر از آن چیزی که حقشان است معروف شده اند و ارزش این بازی ها واقعاً بالاست. شاید نتوان از آن ها به عنوان بازی های AAA یا جریان ساز یاد کرد، اما به معنای واقعی کلمه شما را سرگرم می کنند. پس از تجربه ی این مجموعه غافل نشوید.