ورزش‌های الکترونیک یا همان eSports این روزها به قسمتی جدانشدنی از صنعت بازی تبدیل شده‌اند و هرچند وقت یک بار، با برگزاری رویداها و مسابقاتی با محوریت آن‌ها که خیلی هم پرطرفدار هستند، سیل خروشانی از خبرهای «ورزش الکترونیک‌محور» روی خروجی رسانه‌های مرتبط با سرگرمی‌های ویدیویی قرار می‌گیرند و اهمیت بالای این آثار را بیشتر از قبل، برای‌مان روشن می‌کنند.

اگر هم یک نگاه کوتاه به ظرفیت شدیدا بالای صنعت بازی و آثاری که در آن منتشر می‌شوند بیندازیم، جایگاه محکم و اساسی ورزش‌های الکترونیک در آن را بیشتر درک می‌کنیم و حتی خودمان را هم درگیر یکی از همین ورزش‌ها می‌بینیم! سالیان سال است که بازی‌هایی همچون Dota، Counter Strike، FIFA، PES، Tekken، Street Fighter و بیشتر، با ارائه‌ی محتویاتی سرگرم‌کننده و جذاب از جنس رقابت بازیکنان با یکدیگر، به‌بهترین شکل ممکن از ظرفیت‌های رقابت‌محور صنعت بازی استفاده کرده‌اند و درکنار رواج سرگرمی‌های رقابتی، به اجزای جدانشدنی آن هم تبدیل شدند. این روزها هم که پلتفرم موبایل و صدالبته بازی‌های موبایل روز به روز محبوب‌تر و باکیفیت‌تر می‌شوند، شاهد رواج ورزش‌های الکترونیک روی این پلتفرم هستیم و اثری که امروز قرار است در زومجی آن را زیر ذره‌بین ببریم، یکی از همین بازی‌های جذاب و باکیفیت است.

ژانویه‌ی سال ۲۰۱۹ میلادی بود که استودیو چینی درودو (Drodo Studio)، ماد Dota Auto Chess را برای بازی محبوب Dota 2 توسعه داد و با همکاری کمپانی ولو آن را در دسترس پی سی‌بازها قرار داد. در جریان این ماد، هیروهای بازی دوتا در یک صفحه‌ی شطرنج‌مانند قرار می‌گیرند و بازیکنان با چینش حساب‌شده‌ی آن‌ها، طی دست‌های متعدد بایکدیگر رقابت می‌کنند؛ رقابتی که طی آن مواردی همچون چینش صحیح هیروها، انتخاب حساب‌شده‌ی آن‌ها، استفاده‌ی صحیح از قابلیت‌شان و ترکیب درست آن‌ها با یکدیگر حرف اول را زده و تفاوت‌ها را رقم می‌زنند.

این ماد به مدت زمانی حدود ۵ ماه نیاز داشت تا حدود ۸ میلیون بازیکن را برای خود دست‌وپا کند و ژانر autobattler را میان بازی‌های ویدیویی جا بیندازد. در ادامه‌ی محبوبیت بازی‌های موبایل، محبوبیت ماد «Auto Chess» و همچنین افزایش گرایش بازیکنان به‌ورزش‌های الکترونیک، استودیو درودو تصمیم گرفت راهش را از کمپانی ولو جدا کند و بازی منحصر به‌فرد خودش را با همین سبک و سیاق بسازد. این تیم چینی در ادامه‌ی راهی که پیش گرفت، بازی Auto Chess را برای گوشی‌های هوشمند ساخت و این درحالی است که ولو هم بیکار ننشست و دست به‌ساخت بازی Dota Underlords زد که دقیقا با همین مدل ساخته شده و در دسترس دارندگان موبایل قرار گرفته است. در ادامه نگاهی به عملکرد فنی بازی Auto Chess می‌اندازیم و به این سوال پاسخ می‌دهیم که آیا این اثر توانسته همان تجربه‌ی جذاب را که استودیو درودو پیش‌تر روی پی سی برای گیمرها به‌ارمغان آورد به‌گوشی‌های هوشمند بیاورد یا خیر.

همانطور که پیش‌تر ذکر شد، این بازی اثری کاملا رقابت‌محور است و اصلا نباید انتظار داستانی را داشته باشیم که بازی برای‌مان روایت کند؛ درنتیجه خیلی سریع سراغ مکانیک‌های گیم‌پلی آن می‌رویم. اول از همه، شما برای ورود به منوی اصلی بازی یا به‌اصطلاح Log In کردن، از سه طریق می‌توانید اقدام کنید. می‌توانید با حساب کاربری خود در گوگل وارد سرورهای بازی شوید، می‌توانید یک اکانت Dragonest (مخصوص ناشر بازی) بسازید یا با حساب کاربری‌تان در شبکه‌ی فیس‌بوک وارد شوید؛ متاسفانه و با توجه به تجربه‌ی شخصی و همچنین بررسی وضعیتی که دیگر گیمرها داشتند، ورود به بازی با استفاده از اکانت‌های گوگل یا فیس‌بوک عملا غیرممکن است و شما مجبور هستید با مراجعه به این لینک و انتخاب گزینه‌ی Reseravtion، در سرویس Dragonest ثبت‌نام کنید و وارد منوی اصلی بازی شوید. خوشبختانه سرورهای بازی IPهای ایرانی را مسدود نکرده‌اند اما، ورود به‌آن‌ها آنقدر سخت است که شاید برخی از بازیکنان اثر، همان ابتدا با مواجه شدن با این حجم از سختی که برای ورود به بازی باید تحمل کنند، قید تجربه‌اش را بزنند که خب نکته‌ای منفی است.

پس از ورود به سرور و انتخاب یکی از تصاویر پروفایلی که پیش‌روی‌تان قرار داده می‌شود، وارد هاب اصلی بازی می‌شوید. همانطور که پیش‌تر درموردش صحبت کردیم، بازی تنها یک حالت رقابتی را برای بازیکنان درنظر می‌گیرد و نباید منوهای پیچیده‌ای را برای اثر انتظار داشته باشیم. البته ممکن است طی ماه‌ها و شاید سال‌های آینده، حالت‌های جدید درکنار تجربه‌ی استراتژی این بازی در دسترس بازیکنان قرار بگیرد اما فعلا، به‌جز یک حالت به‌خصوص گزینه‌های دیگری برای بازیکنان درنظر گرفته نشده است. بررسی سیزن‌پس‌های بازی، اسکین‌هایی که برای کاراکترها درنظر گرفته شده، چت گروهی، دنبال کردن دوستان و مواردی از این دست از جمله بخش‌های هاب اصلی بازی هستند.

اگر بخواهیم از مبارزات بازی بگوییم، می‌توانیم آن را به‌دو بخش قبل و حین نبرد تقسیم کرد. در ابتدا ۸ بازیکن وارد بازی می‌شوند و به‌طور غیر مستقیم، طی چندین دست بایکدیگر رقابت می‌کنند. نحوه‌ی پیشروی در هر دست از بازی نیز به‌گونه‌ای است که شما قبل از مبارزه، باید نیروهای خود را در یک صفحه‌ی شطرنج، به‌مدت ۶۰ ثانیه با آرایش دلخواه‌تان به‌صف کنید و به‌مبارزه با یک بازیکن ناشناس بروید که به‌شما هم معرفی نخواهد شد اما، نیروهایش طبق آرایشی که برای آن‌ها تعیین کرده، با نیروهای شما وارد مبارزه می‌شوند. شکست، تساوی یا پیروزی یکی از نتایج این مبارزات هستند و در صورت شکست خوردن، مقداری از سلامتی آواتار شما کم می‌شود. با کم شدن سلامتی آواتارتان، در رده‌بندی همراه با آن ۸ بازیکنی که باهم وارد سرور شدید، شاهد تنزل رتبه‌تان خواهید بود و پس از به‌صفر رسیدن میزان سلامتی‌تان، از بازی حذف می‌شوید و شکست می‌خورید.

گیم‌پلی بازی واقعا جذاب و اعتیادآور است. شما در ابتدا تنها یک نیرو در اختیار دارید و به‌مرور، دسته‌های بزرگ‌تری از نیروها را فرماندهی خواهید کرد و مبارزات، عمق و پیچیدگی خاصی پیدا خواهند کرد. استفاده از آیتم‌های مختلف، بررسی کلاس‌ها و نژادهای هیروها که از تنوع بالایی هم برخوردار هستند، مدیریت قدرت‌های ویژه‌ی هر هیرو در کنار شناسایی نقاط حساس زمین و مدیریت آرایش قرارگیری نیروهای‌تان در زمین شطرنج از جمله نکاتی هستند که باید در ۶۰ ثانیه‌ی پیش از نبرد، آن‌ها را رعایت کنید. درکنار گیم‌پلی جذاب و سراسر سرگرمی و رقابت بازی، سرورهای آن هستند که از قدرت بسیار خوبی برخوردار هستند و عملیات MatchMaking را به‌بهترین و سریع‌ترین نحو انجام می‌دهند. اما گیم‌پلی بازی از نقاطی منفی هم رنج می‌برد که یکی از آن‌ها، بخش آموزشی نه‌چندان کامل است. با اینکه بازی در ابتدا از شما سوال می‌کند که آیا این سبک از بازی‌ها را تجربه کرده‌اید و اگر گزینه «نه» را انتخاب کنید، آموزش مکانیک‌های بازی را از الفبایش آغاز می‌کند اما، به برخی از مسائل عمیق و تعیین‌کننده‌ی گیم‌پلی بازی هیچ اشاره‌ای نمی‌کند و آن‌ها را برای خود بازیکن می‌گذارد تا کشف‌شان کند که خب تعدادشان کم هم نیست و عدم آموزش‌شان، ممکن است بازیکنان را طی دست‌های مختلف از رقابت‌ها به‌دردسر بیندازد و ناامیدشان بکند. از دیگر نکات منفی بازی، می‌توان به رقابت‌های شدیدا طولانی در هر دست از بازی‌ها اشاره کرد. هر دست از راندهای پرتعداد حدودا ۲ دقیقه‌ای تشکیل می‌شود و اگر خیلی خوب ادامه بدهید و برای اول و پیروز شدن مبارزه کنید، حدودا ۴۰ یا شاید ۵۰ دقیقه از زمان خود را باید صرف تجربه‌ی ۳۰ و چندتا از راندهای بازی کنید که خب برای یک بازی موبایل که خیلی‌ها آن‌ها را به‌چشم یک تفریح سریع برای پر کردن حفره‌های کوتاه زمانی روزانه‌ی خود می‌شناسند، کمی عجیب و شاید ناخوش‌آیند باشد.

از نظر صداگذاری و موسیقی نیز با اثری استاندارد و خوب طرف هستیم. گرافیک بازی مخصوصا رنگ‌بندی‌ها و طراحی‌ کاراکترها واقعا زیبا و چشم‌نواز هستند که درکنار آن‌ها، جلوه‌های دیداری جذاب و باکیفیت مبارزات را می‌توان قرار داد و از گرافیک بازی لذت زیادی برد. تنوع صداگذاری‌ها و موزیک‌هایی که طی دست‌ها و راندهای مختلف بازی به‌گوش بازیکنان می‌خورد نیز قابل قبول است و چه صداگذاری‌ هیروهای مختلف (که به‌زبان چینی انجام شده) چه موزیک‌های مختلفی که بسته به‌شرایط مبارزه، ریتمشان بالا و پایین می‌شود، همگی شرایط دیداری و شنیداری بازی را برای مخاطب خود درحالت استاندارد و مورد قبول قرار می‌دهند.

در پایان و برای نتیجه‌گیری، همانطور که در ابتدای مطلب هم خواندیم می‌توان گفت که بازی Auto Chess درکنار ایراداتی مثل بخش آموزشی ضعیف یا نبردهای بیش از حد طولانی، با گیم‌پلی قوی، سرگرم‌کننده، اعتیادآور و رقابت‌محوری که ارائه می‌کند تا مدت‌ها می‌تواند یک بازیکن را سرگرم و با خود همراه کند. اگر به‌بازی‌های تاکتیکی/استراتژی سریع و رقابتی علاقه‌مند هستید، تجربه‌ی بازی رایگان اندروید و آیفون Auto Chess را از دست ندهید.