پس از بیش از بیست سال انتظار، بالاخره دنبالهی مورد انتظار بازی No More Heroes 2 منتشر شده است. در ادامه به بررسی نقدها و نمرات No More Heroes 3 میپردازیم.
قاتل محبوب استودیوهای Suda 51 و Grasshopper Manufacture یعنی Travis Touchdown بالاخره بازگشته است. No More Heroes 3 اولین نسخهی اصلی این فرنچایز پس از 11 سال است. بسیاری از ویژگیهای مشهور این سری در No More Heroes 3 هم حاضر هستند. به نظر میرسد که منتقدان هم استقبال مثبتی از این بازی داشتهاند و نقدهای آن در مجموع نشان دهندهی اثر خوبی برای طرفداران سری No More Heroes است. در ادامه بخشی از نقدها و نمرات این بازی را بررسی میکنیم.
No More Heroes 3 بهترین تجربه در تاریخ این فرنچایز را ارائه میدهد. ساختاری سادهتر، نویسندگی فوقالعاده، کارگردانی عالی و بهترین سیستم مبارزات تاریخ این سری در این بازی جمع شدهاند و آن را به بهترین No More Heroes تبدیل میکنند. مشکلات فنی اندکی در بازی پیدا میشوند که به خاطر سختافزار محدود سوییچ است. اما اینها ایراداتی کوچک در یک بازی معرکه هستند.
No More Heroes 3 یکی از بهترین و سرگرمکنندهترین بازیهای اکشن امسال است. داستان، گیمپلی، موسیقی و سایر جوانب بازی دست به دست هم دادهاند تا یکی از بهترین عناوین سوییچ را خلق کنند. درست مثل اولین No More Heroes بر روی Wii در سال 2007. طرفداران Suda 51، بازیهای اکشن، سری No More Heroes و سرگرمی نباید این بازی را از دست بدهند. اگر پیش از این طرفدار استودیوهای Suda 51 و Grasshopper Manufacture نبودهاید پس از تجربهی No More Heroes 3 خواهید بود.
در حالی که No More Heroes 3 کاملا مثل یک No More Heroes کلاسیک نیست، باز هم با یک بازی اکشن عالی طرف هستیم که مبارزات معرکه، مینیگیمهای سرگرمکننده و دیالوگهای خندهداری دارد. بدون شک دلمان برای اتمسفر تاریکتر بازیهای قبلی تنگ میشود، اما در آینده منتظر ماجراجوییهای دیوانهوار بیشتری با Travis Touchdown هستم.
No More Heroes 3 اشکلات هر دو بازی قبلی این سری را دارد. از No More Heroes 2 کمی خستهکنندهتر و از No More Heroes کمی کماهمیتتر است. با این حال این اشکالات را به تبدیل شدن به یک جشنوارهی خونین و دیوانهوار بر روی سوییچ جبران میکند. هواداران Suda 51 قطعا عاشق این بازی خواهند شد. داستانی که در No More Heroes 3 روایت میشود درگیرکننده است. گیمپلی No More Heroes 3 درگیرکننده است. هیچکدام از این جوانب در حد و اندازهی بازی اصلی نیستند، اما هر کسی که طرفدار No More Heroes است از این بازی ناامید نخواهد شد.
زمانی که در No More Heroes 3 سپری کردم شامل فرازهای کوتاهی مثل باسفایتها و کاتسینهای سرگرمکننده و نشیبهای طولانی در قسمتهای جهانباز بازی میشد. بسیاری از جوانب طراحی بازی کهنه است و پس از چند باس میخواستم که آن را رها کنم. با این حال از اینکه بازی را به پایان رساندم خوشحالم. بازی لحظات جذابی زیادی دارد و از عجیب و غریب بودن نمیترسد. آنهایی که به داستان Travis Touchdown علاقه دارند قطعا با این بازی احساس رضایت خواهند کرد. با این حال به تازهواردان توصیه میکنم که پیش از تجربهی No More Heroes 3، عناوین قبلی این فرنچایز را بازی کنند.
قطعا اکشن پر زرق و برق و ذات خونین No More Heroes 3 قابل تحسین هستند، اما بازی بیش از حد بر روی بخشهای خستهکنندهی خود تمرکز میکند. با این حال اگر هنوز به ادامهی داستان Travis Touchdown علاقه دارید احتمالا میتوانید از نکات منفی بازی هم صرف نظر کنید.
وقتی No More Heroes 3 خوب است، واقعا خوب است. هنگام تجربهی آن دائما دوست داشتم که برخی از بازیهای اکشن دیگر از آن الهام میگرفتند. با این حال به هنگام بررسی آن متوجه شدم که تشخیص لحظات خوب بازی از لحظات معمولی و بد آن کار دشواری است. خارج از باسفایتها، بخشهای مختلف بازی در هم مخلوط میشوند. مقابله با مزخرفات بازی برای رسیدن به بخشهای سرگرمکنندهی آن کار سختی است. حتی سبک هنری و عملکرد فنی بازی هم ثبات ندارند. بازی به معنای واقعی کلمه نیمهپخته است. نیمی از آن معرکه بوده و نیمهی دیگر تازه از فریزر خارج شده است. نمیدانم چطور یک بازی در عین واحد میتواند عالی و بد باشد.
No More Heroes 3 بازی سرگرمکننده اما در نهایت نامتوازنی است که تنها به طرفداران جانسخت Suda 51 توصیه میشود. حتی برای آن دسته از طرفداران هم این بازی قدمی رو به عقب نسبت به No More Heroes 2 و No More Heroes است. مبارزات بازی گاها میتوانند روان باشند و خصوصا به هنگام باسفایتها سرگرمکننده هستند. اما عملکرد فنی ضعیف و محتوای خستهکننده در میان این مبارزات باعث شدهاند تا بازگشت Travis Touchdown اصلا شایسته نباشد.
کاش میتوانستم بازی No More Heroes 3 را به شما توصیه کنم. جوانب زیادی از آن هستند که به صورت عالی پیادهسازی شدهاند. مبارزات و طراحی شخصیتها و حتی داستان و اتمسفر بازی جز این جوانب هستند. متاسفانه برای هر نکتهی مثبت در بازی یک نکتهی منفی هم پیدا میشود. اگر مثل من برای اولین بار وارد فرنچایز No More Heroes میشوید، احتمالا نکات منفی بازی به قدی هستند که شما را زده کنند. با این حال طرفداران پروپاقرص این فرنچایز احتمالا عاشق No More Heroes 3 خواهند شد.
اگر یک چیز باشد که از یک بازی No More Heroes میخواهیم، آن حوصله سر بر نبودن است. متاسفانه این دنباله در اکثر مواقع تبدیل به عنوانی حوصله سر بر میشود. No More Heroes 3 فاقد جذابیت و شخصیت دو نسخهی قبلی است. مبارزات بازی تا حدی آن را نجات میدهند و طراحی هنری آن هم در مواقعی میتوانند جذاب باشند. اما بازی در بخشهای دیگر ایرادات بسیار زیادی دارد. شاید پس از صبری 11 ساله، No More Heroes 3 در هر صورت ما را ناامید میکرد.