احتمالاً آن قدری که دو بازی کسلوانیا (Castlevania) و متروید (Metroid) روی بازی های اکشن ماجرایی دو بعدی اثر گذاشته اند هیچ بازی دیگری نگذاشته است. این تاثیر تا جایی پیش رفت که بعدها سبکی به نام مترویدوانیا خلق شد که ترکیبی از دو عنوان متروید و کسلوانیا بود. نامی که این روزها خیلی راحت از آن به عنوان یک سبک مستقل یاد می شود و تقریباً هر گیمری که بیشتر با بازی های دو بعدی آشنا باشد می داند وقتی می گوییم فلان بازی در سبک مترویدوانیا ساخته شده منظورمان چیست. قبل‌ترها، زمانی که این دو بازی در اوج محبوبیت خود بودند، بازی های زیادی در این سبک ساخته شد و طرفداران کاملاً از این جهت سیراب شدند، اما بعداً رفته رفته این سبک تازگی خود را از دست داد و برای مدتی بازی خاصی در این سبک نمی دیدیم. معمولاً چنین کلیشه هایی وقتی مدتی دست نخورده بمانند، تبدیل به نوستالژی می شوند و سر زدن دوباره به آن ها پر از لذت و تجدید خاطره است. بازی هایی مانند کسلوانیا و متروید آنقدر بزرگ و خوش ساخت هستند که سازنده های دیگر کاملاً بدون تعارف از آن ها به عنوان استاندارد الگوبرداری می کنند و سعی می کنند خودشان را شبیه آن ها کنند. بسیاری از گیمرها هم با این موضوع مشکلی ندارند، چون چه کسی بدش می آید کمی بیشتر متروید یا کسلوانیا بازی کند؟

طراحی مراحل در Bookbound Brigade از نظر بصری واقعاً خوب است، اما پلتفرمینگ های خسته کننده و طولانی می تواند پس از مدتی از لذت بازی بکاهند.

بازی ای که امروز آن را زیر ذره بین نقد و بررسی قرار داده ایم، یک بازی زیبا و سرگرم کننده از استودیوی ایتالیایی Digital Tales در سبک مترویدوانیا است که کنسول های نسل هشتمی سونی و مایکروسافت، نینتندو سوییچ و PC را هدف قرار داده است. بازی ای که می توان نکات منحصربفردی در آن دید، اما در عین حال مشکلات فنی باعث شده اند تا یک تجربه ی بی نقص از آن برایمان به یادگار نماند. نکته ی خوشحال کننده این است که طرفداران سبک مترویدوانیا یک بار دیگر می توانند به روزهای خوش خود سفر کنند و چند ساعتی را با این عنوان سپری کنند. Bookbound Brigade عنوانی است که شاید تجربه اش در طولانی مدت یادتان نماند، اما ارزش آن چند ساعتی را که به آن اختصاص می دهید دارد و تجربه اش خالی از لطف نیست. به علاوه اینکه قیمت بازی حدود ۲۰ دلار است، بنابراین نسبت به محتوایی که ارائه می دهد، جزو بازی های گران محسوب نمی شود. در ادامه با من، گیمفا و نقد و بررسی Bookbound Brigade همراه باشید.

با توجه به پیشینه ی داستانی هر شخصیت، هر کدام از این هشت کاراکتر، شخصیتی مجزا دارند. مثلاً نیکولا تسلا در الکتریسیته و مسائل مربوط به آن مهارت دارد، یکی از آن ها از آتش می ترسد، یکی مانند دراکولا می تواند تبدیل به خفاش شود و هفت نفر دیگر را حمل کند و به شکل هوایی از نقطه ای به نقطه ی دیگر ببرد و … . پتانسیل هایی که این بازی دارد، بسیار بالاست و جای افسوس دارد که Digital Tales بیشتر از این پتانسیل ها استفاده نکرده و به چند مورد سطحی قانع شده است.

Bookbound Brigade به معنای گروهی است که توسط کتاب به هم پیوند داده شده اند و همین نام برای سردرآوردن از داستان بازی کافی است. Bookbound Brigade شخصیت های تاریخی و ادبی مختلف را دور هم جمع کرده و از داستان هر کدام برای خلق گیم پلی ای متفاوت بهره برده است. هدف این گروه، پیدا کردن Book of Books و برگرداندن آن به کتابخانه ی جادویی است. از وقتی این کتاب پاره شده، دنیای ادبیات و تاریخ به آشوب کشیده شده و حالا هشت کاراکتر داستان می خواهند نظم و آرامش را به آن برگردانند. خوشبختانه شخصیت پردازی در بازی خوب انجام شده است. هشت کاراکتری که با آن ها دیدار خواهید کرد، عبارت اند از آرتور شاه، دراکولا، ملکه ویکتوریا، رابین هود، کاساندرا، نیکولا تسلا، دوروثی گِیل و سان ووکونگ. برخی از این کاراکترها شخصیت های حقیقی اند و برخی دیگر از دل ادبیات بیرون آمده اند. اما چیزی که اینجا توجهم را جلب کرد، مدرنیزه شدن این کاراکترها بود. برای مثال کاساندرا در یونان باستان فردی بود که طلسم شده بود تا هیچ کس باورش نکند و حالا در Bookbound Brigade مانند دختری نوجوان همیشه از این شکایت می کند که هیچ کس او را نمی فهمد و جدی نمی گیرد. یا رقابتی که بین دراکولا و آرتور شاه برای قدرت هست و موارد بسیار دیگر که بازی را از حالت خشک درآورده اند. البته برخی جاها اشکالاتی هم در این زمینه دیده می شود. برای مثال شوخی ها می توانند پس از مدتی یکنواخت یا بی مزه شوند، ولی در کل بخش شخصیت پردازی، از نقاط قوت بازی به شمار می رود.

ارجاعاتی که این بازی به ادبیات و تاریخ دارد بسیار زیاد است و در جای جای بازی دیده می شود. آماده باشید تا بسیاری از شخصیت های داستانی را در این بازی ببینید.

متاسفانه برای بخش گیم پلی نمی توانم همین رویه ی مثبت را پیش بگیرم، زیرا مشکلاتی که Bookbound Brigade با آن سر و کله می زند، مشکلات کوچکی نیستند. همانطور که می دانید بازی هایی که در سبک مترویدوانیا ساخته می شوند، به تقلید از نقشه های تو در توی بازی کسلوانیا، در هر مرحله چندین در دارند که راه ورود شما به دنیاهای دیگر است. همچنین معمولاً در این بازی ها، باید برای ارتقای توانایی های خود، دائماً در نقشه حرکت کنید و به دنیاهای دیگر بروید. متاسفانه در Bookbound Brigade این موضوع زیاد خوب پیاده سازی نشده است. اینکه دائماً بین چهار محیط بازی که سکوبازی های خسته کننده ای هم دارند در رفت و آمد باشید، کار زیاد لذت بخشی نیست و فقط مانند مانعی مقابل لذت بردن شما از بازی قرار می گیرد. علاوه بر آن، نقشه ای هم که بازی در اختیار شما قرار می دهد، عملآً بی استفاده است و اگر شما را بیشتر سردرگم نکند، کمکی هم به وضعیت تان نخواهد کرد.

هشت کاراکتری که با آن ها دیدار خواهید کرد، عبارت اند آرتور شاه، دراکولا، ملکه ویکتوریا، رابین هود، کاساندرا، نیکولا تسلا، دوروثی گِیل و سان ووکونگ. برخی از این کاراکترها شخصیت های حقیقی اند و برخی دیگر از دل ادبیات بیرون آمده اند. اما چیزی که اینجا توجهم را جلب کرد، مدرنیزه کردن این کاراکترها بود. برای مثال کاساندرا در یونان باستان فردی بود که طلسم شده بود تا هیچ کس باورش نکند و حالا در Bookbound Brigade مانند دختری نوجوان همیشه از این شکایت می کند که هیچ کس او را نمی فهمد و جدی نمی گیرد. یا رقابتی که بین دراکولا و آرتور شاه برای قدرت هست و موارد بسیار دیگر که بازی را از حالت خشک درآورده اند.

بخش دیگر سکوبازی است که در برخی مراحل جالب و در برخی مراحل دیگر عذاب آور است. شما هر هشت شخصیت را یکجا کنترل می کنید، یعنی یا آن ها دوتا دوتا روی سر هم قرار می گیرند، یا به شکل افقی صف می شوند، یا به شکل عمودی روی کله ی هم می روند و یک ستون را تشکیل می دهند. در هر مرحله یکی از این چینش ها بیشتر به درد می خورد. برای مثال در یک مرحله، ستون هایی از آتش مقابلتان قرار دارند که به نوبت قطع و وصل می شوند. باید از چینش عمودی استفاده کنید و با یک زمان بندی دقیق بین آن ها بایستید. اما مشکلی که وجود دارد این است که بازی با وجود اینکه در سکوبازی کمی سخت گیر است، آنقدر هیجان انگیز و خوش ساخت نیست که بخواهید سخت گیری اش را به جان بخرید. ممکن است پس از چند بار باخت، حوصله تان سر برود و عطایش را به لقایش ببخشید، زیرا می دانید هر چقدر جلوتر بروید، قرار نیست اتفاق هیجان انگیز خاصی بیفتد و باز همین آش است و همین کاسه.

پلتفرمینگ ناجور…

بخش مبارزات بازی به اندازه ی سکوبازی اش خسته کننده نیست، اما به وضوح جای بیشتری برای کار داشت. اولین مشکلی که در بخش مبارزات مطرح است، این است که تقریباً محال است بدون اینکه ضربه بخورید بتوانید ضربه بزنید. این مشکل وقتی موجی از دشمنان بر سرتان می ریزند خودش را بیشتر نشان می دهد. با آپگریدهایی که انجام می دهید، کم کم مبارزات کمی جذاب تر می شوند، اما زمان کول داون برای این مهارت های ویژه بالاست. از آن جایی که هشت شخصیت دارید، تنوع مبارزات باید بالاتر می بود، اما در اکثر موارد به جان یک دکمه می افتید و آنقدر آن را فشار می دهید تا دشمن یا باس از پا در بیاید.

مشکلی که وجود دارد این است که بازی با وجود اینکه در سکوبازی کمی سخت گیر است، آنقدر هیجان انگیز و خوش ساخت نیست که بخواهید سخت گیری اش را به جان بخرید. ممکن است پس از چند بار باخت، حوصله تان سر برود و عطایش را به لقایش ببخشید، زیرا می دانید هر چقدر جلوتر بروید، قرار نیست اتفاق هیجان انگیز خاصی بیفتد و باز همین آش است و همین کاسه.

در عوض، Bookbound Brigade از نظر بصری واقعاً زیباست. طراحی کارتونی کاراکترها آدم را یاد انیمیشن های Cartoon Network می اندازد و رنگ بندی مختلف مراحل، دیزاین خوب کاراکترها و کلاً جزئیات بصری آدم را سرحال می آورد. موسیقی و صداگذاری بازی نیز واقعاً قابل قبول است و خرده ای نمی توان به آن گرفت.

در کل می توانم بگویم اگر طرفدار بازی های سبک مترویدوانیا هستید، این عنوان می تواند برای چند ساعتی سرتان را گرم کند. اگر نه، دلیل خاصی هم برای بازی کردنش ندارید.