Suzy Cube یک بازی پلتفرمر سه بعدی است که زمان زیادی از ساخت آن توسط استودیوی مستقل NorthernBytes و انتشارش به‌دست Noodlecake Studios نمی‌گذرد. لوییس نیکولاس دزیوس، کارگردان ارشد Suzy Cube، ، سه سال به ساخت این بازی مشغول بود. در طول ساخت Suzy Cube، نسخه‌هایی از این بازی در مراسمات و همایش‌های مختلف در اختیار برخی منتقدین قرار گرفت و بیشتر واکنش‌های اولیه حاکی از رضایتمندی آنان بود. از همان روزهای اول انتشار، این اثر به لطف سیستم کنترل بی نقص و دوربین خوب خود مورد توجه قرار گرفت. این بازی خود را درگیر مکانیک‌های پیچیده و سردرگم کننده نمی‌کند؛ درست از اولین مرحله‌ای که بازی را شروع می‌کنید، شما تفهیم می‌شوید که بازی قرار است چه چیزی در مقابلتان قرار دهد، شما در مواجهه با این موانع باید چه کنید و برای پیشروی به مراحل بالاتر نیاز دارید چه کارهایی را انجام دهید. Suzy Cube تجربه‌ای بهتر و کامل‌تر از یک بازی موبایل معمولی را به بازیکن ارائه می‌کند و بیشتر یادآور آثار کلاسیک‌ کنسول‌های پلی استیشن و نینتندو است.

ساخت بازی‌های پلتفرمر سه بعدی برای گوشی‌های همراه کار دشواری است و در ساخت این دسته از بازی‌ها کوچک‌ترین سهل انگاری ممکن است باعث به‌وجود آمدن مشکلاتی اساسی در گیم پلی شود؛ ممکن است بازی نتواند تعادل در استفاده از انگشتان روی صفحه برای کنترل همزمان حرکت، فرمان دادن به شخصیت و تکان دادن دوربین را برقرار کند، مراحل تکراری و خسته کننده شوند و زوایای تصویر بازیکن را آزار دهند. Suzy Cube نه تنها به عنوان یک بازی موبایل، بلکه در مجموع به عنوان یک بازی پلتفرمر دارای تمامی عناصری است که آن را به اثری خوب و سرگرم کننده با ارزش چندین بار بازی کردن تبدیل می‌کند و این نکته با در نظر گرفتن تمامی محدودیت‌هایی که سازندگان در ساخت یک بازی موبایل که تمامی ارتباط کاربر با بازی در آن از طریق صفحه نمایشگر انجام می‌گیرد روبرو بودند، باعث می‌شود بخواهیم این بازی را شایسته ستایش بخوانیم. بازی Suzy Cube سیستم کنترلی با سرعت واکنشی بالا ارائه می‌کند که کار کردن با آن بسیار راحت است، مراحل رفته رفته چالش‌ها و عناصری جدید از گیم پلی را به شما عرضه می‌کنند و از خسته کننده شدن روند بازی جلوگیری می‌کنند و در نهایت بازی دارای سیستم دوربینی است که به ندرت حرکت می‌کند و از همین رو بازیکن هیچوقت احساس نمی‌کند تصویر در حالتی بد قرار دارد و گیم پلی به خودی خود سدی بر پیشروی وی است؛ این نکات خود دلیل برآن هستند که Suzy Cube را شاخص جدید بازی‌های پلتفرمر با رابط کاربری لمسی قرار دهیم. لازم به ذکر است که این بازی از دستگیره‌های بلوتوثی نیز پشتیبانی می‌کند، پس اگر با تمام این اوصاف هنوز هم با سیستم کنترل لمسی راحت نیستید، نیازی نیست نگران باشید.

دوربین در این بازی از زاویه‌ای ثابت به طور خودکار شخصیت‌تان را دنبال می‌کند، از این رو برعکس خیلی از بازی‌های سه بعدی نیاز ندارید که همزمان با جنگیدن با دشمنان، حل کردن معماها یا جا به جا شدن، مشغول تنظیم کردن دوربین هم باشید. بازیکنان حتی اگر بخواهند هم نمی‌توانند تغییری در زاویه‌ی تصویر ایجاد کنند که به لطف هماهنگی بسیار خوب دوربین با ضرب آهنگ حرکت شخصیت، به جز مراحلی که عمدا به طوری طراحی شده که شخصیت مجبور به حرکت در مدت زمانی خاص باشد، تصویر هیچوقت از شخصیت جا نمی‌ماند. بخش‌هایی در مراحل مختلف Suzy Cube وجود دارند که زاویه‌ی دید بازیکن به کلی تغییر می‌کند که البته از آنجایی که سیستم کنترل هیچگاه شما را گیج نمی‌کند و عادت کردن به تصویر و زاویه‌ی جدید کار سختی نیست، این تغییرات ناگهانی تاثیری منفی در گیم پلی نمی‌گذارند؛ این تغییرات در زاویه‌ی دید در موقعیت‌های مختلف همچون بالا رفتن از یک هرم یا ورود به اعماق یک هزارتوی زیرزمینی رخ می‌دهد.

Suzy Cube دارای خصوصیتی است که اغلب بازی‌های موبایل فاقد آن هستند؛ این بازی به‌واسطه‌ی گیم پلی گسترده و مراحل متنوع خود، قابلیت آن را دارد تا بازیکن را برای مدت زیادی سرگرم کند. سیستم کنترل فوق العاده‌ی Suzy Cube دست سازندگان را برای طراحی مراحل مهیج و متنوع باز گذاشته است و از همین رو ما شاهد پدیدار شدن عناصری نه چندان اصیل، اما گیرا و جذاب در هر مرحله از بازی هستیم. تعداد مراحل بازی Suzy Cube کم نیستند، اما این مسئله به هیچ عنوان به این معنا نیست که در این بازی کیفیت قربانی کمیت شده است؛ هر مرحله با مراحل پیشین خود تفاوت دارد و این مسئله در عین تقویت جذابیت بازی، باعث می‌شود مشکلی با تکرار مراحل نداشته باشیم.

از ایرادات اساسی که می‌شود بر Suzy Cube گرفت، می‌توان به داستان بسیار سطحی و عدم وجود تنوع در طراحی اشاره کرد. در این بازی همچون هزاران بازی پلتفرمر دیگر، دشمنانتان موجوداتی هستند که شما باید با پریدن روی سرشان، آنان را از بین ببرید. در بعضی موارد خاص ممکن است برخی دشمنان ظاهر یا قدرت‌های متفاوتی داشته باشند، مثلا به شکل آدم برفی یا مومیایی باشند، بمب به سوی شما پرتاب کنند و فیزیکی بزرگتر از سایر دشمنان داشته باشند، اما به طور کلی در این بازی دشمنان دارای تنوعی چشم گیر چه نسبت به یکدیگر و چه نسبت به سایر بازی‌ها ندارند. حالا در مرحله‌ی اول چرا شما اصلا با این مکعب‌های کوچک خشمگین درگیر شده‌اید؟ چون آن‌ها به خزانه‌ی کشور شما دستبرد زده‌اند. داستان این بازی نمونه‌ی کامل ضعف در نویسندگی است. باز جای شکرش باقی است که حداقل در Suzy Cube کمی خلاقیت به خرج داده شده و به‌جای همسر قهرمان داستان یا شاهدخت، خزانه‌ی کشور به سرقت رفته است.

این بازی پنج دنیای مختلف دارد که با به اتمام رساندن مراحل هر یک از آن‌ها نهایتا باید به جنگ یک باس بروید. طراحی این باس‌ها اگر بیشتر از طراحی دشمنان ناامید کننده نباشد، دقیقا به همان اندازه ناامید کننده است؛ این پنج باس، پنج اژدها به رنگ‌های مختلف هستند که ظاهری کاملا مشابه دارند، الگوریتم حمله‌هایشان کم و بیش یکی است و نقطه ضعفشان مشترک است. معمولا از یک بازی موبایل مستقل آنچنان انتظار نمی‌رود که بخواهد باس‌هایی در حد و اندازه‌ی بازی‌های بزرگ هم سبک خود طراحی کند، اما Suzy Cube آنقدر عملکرد خوبی در سایر زمینه‌ها دارد که سطح توقع بازیکن از آن بالا می‌رود و دیگر نمی‌تواند با باس‌هایی که تفاوت‌های بسیار اندکی با یکدیگر دارند، کنار بیاید.

هر کدام از پنج دنیای بازی Suzy Cube شش مرحله دارد. بعد از به اتمام رساندن همه‌ی این مراحل، شما می‌توانید با به‌دست آوردن تمامی ستاره‌های پنهان در مراحل، ده مرحله‌ی مخفی جدید بازی را آزاد کنید. به‌دست آوردن این ستاره‌ها مستلزم گشتن در محیط‌های مختلف هر مرحله، داشتن سرعت عمل و نگاه دقیق است. انجام چنین کارهایی در بعضی بازی‌ها به عملی خسته کننده و زجر آور تبدیل می‌شود، اما این عمل در Suzy Cube بسیار لذت بخش است و بیشتر از اینکه بخواهد چالش برانگیز باشد، انگیزه‌ای است برای یافتن مسیرهای جدید و امتحان کردن سبک بازی‌ کردن متفاوت.

این بررسی بر اساس نسخه‌ی اندروید بازی انجام شده است.